هیئت ایرانی ضمن سپاسگزاری از دعوت وزارت امورخارجه نروژ برای این دیدار، نخست به ارائه تصویر اوضاع پیچیده سیاسی ایران پرداخت. این هیئت تاکید کرد که از دی ماه گذشته به این سو همراه با افزایش نارضایتی از اوضاع اقتصادی و سیاسی و اعتراضات و اعتصابات گوناگون مردم ایران، نفوذ اصلاح طلبان در افکار عمومی به شدت کاهش یافته و در بسیاری از این تظاهرات، کلیت نظام به زیر سئوال رفته است. علاوه برآن اشاره شد هیچ نشانی از کاهش بحران های اقتصادی و سیاسی و شکاف در درون حکومت در دست نیست و نظام جز با روش سرکوب، سخت گیری های بیشتر و خودداری از هر گونه گشایش سیاسی، با معترضین سخن نمی گوید. علاوه بر آن اشاره شد که در حوزه بین المللی نیز، درپی گسترش مداخله جویی های جمهوری اسلامی در منطقه و روی کار آمدن ترامپ در آمریکا، فشار بر جمهوری اسلامی افزایش یافته است. روندی که با خروج آمریکا از برجام و گسترش تحریم ها و اتخاذ سیاست تعرضی تر توسط مثلث دستگاه ترامپ، عربستان و اسرائیل آغاز شد و در کنفرانس ورشو اجماع گسترده تر علیه جمهوری اسلامی را هدف قرار داد. این هیئت توضیح داد با آن که به دلیل تحریم ها فشار بر مردم ایران افزایش یافته است، اما در این زمینه نیز نشانی از عقب نشینی جمهوری اسلامی در دست نیست.
این هیئت ضمن ابراز نگرانی از گسترش تنش های بین المللی و منطقه ای و سرکوب های داخلی عنوان کرد که با تهدیدات نظامی از هر دو سو مخالف است و آن را در راستای افزایش تنش منطقه ای و بین المللی و مغایر فرایند تامین صلح و دمکراسی و امنیت می داند. هیئت ایرانی ضمن نقد سیاست “دیالوگ انتقادی” اروپا که آن را غیرموثر خواند خواستار آن شد که دولت نروژ و دیگر کشورهای اروپایی موضع فعالانه تری در دفاع از حقوق بشر علیه جمهوری اسلامی ایران دنبال کنند. از جمله از طریق:
حمایت فعال از جامعه مدنی ایران و فعالان جنبش های کارگری، زنان ، دانشجویی و… که می تواند به تقویت فرایند تحول مسالمت آمیز به دمکراسی در ایران یاری رساند. برای نمونه با اعطای جوایز حقوق بشری به فعالان جنبش مدنی و سندیکایی ایران که دستگیر شده اند نظیر اسمائیل بخشی، سپیده غلیان، پروین محمدی، نرگس محمدی و… ، رصد رسانه ای این فعالان و درخواست آزادی و پیگیری پرونده آنان در دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران. امری که می تواند با حمایت از آنان اعتماد به نفس فعالان مدنی را در پیگیری خواست ها و مطالبات خود افزایش دهد.
مخالفت با میلیتاریسم و تهدیدات نظامی و تحریم های گسترده و استفاده از تحریم های هوشمند علیه ارگان های سرکوب همچون سپاه پاسداران و ممنوع کردن ورود چهره های عریان سرکوب نظام به کشورهای اروپایی و…
افزایش فشارهای سیاسی و دیپلماتیک در رویارویی با سیاست های سرکوب گرایانه نظام جمهوری اسلامی در برخورد به دگراندیشان و مردم ایران.
مسئولان وزارت خارجه نروژ ضمن تشکر از توضیحات مفصل و روشنگرایانه هیئت ایرانی، تاکید کردند از آن رو که نروژ کشور کوچکی است و عضو اتحادیه اروپا نیست، توان تاثیر گذاری آن بر سیاست های ایران محدود است. با این همه بسیاری از مواضع مطرح شده توسط هئیت ایرانی را مثبت دانسته و از پیشنهاد اعطای جوایز و حمایت از فعالان جنبش های مدنی استقبال کردند.
هیئت ایرانی در پاسخ، به حساسیت جمهوری اسلامی به مواضع حتی کشورهای کوچک اروپایی نظیر نروژ به ویژه در اوضاع کنونی اشاره کرد و بر اهمیت موضع گیری فعال تر نروژ و دیگر کشورهای اروپایی در اتخاذ سیاستی سوم متمایز از سیاست های تعرضی دستگاه ترامپ یا سازش با سیاست های جمهوری اسلامی تاکید کرد. اعضای این هئیت اشاره کردند که چگونه در دیدارهای هفته پیش خود با نمایندگان پارلمانی اروپا در سوئد و نمایندگان حزب سبز در بلژیک کوشیده اند ضرورت واکنش فعالتر اروپا را یادآوری کرده تا در پرتو آن بتوان به افکار عمومی جهان و ایرانیان نشان داد که اروپا نسبت به نقض فزاینده حقوق بشر در ایران بی توجه نیست و به بهانه حفظ برجام که (به خودی خود مثبت است) سرنوشت حقوق بشر در ایران را به حاشیه نمی راند.
در پایان این گفتگوی یک ساعته هر دو طرف ضمن ابراز رضایت از این دیدار و گفتگو خواستار تداوم ارتباطات وتبادل نظر درآینده شدند.
پس از پایان این دیدار نیز نشست دیگری با جمعی از ایرانیان مقیم نروژ در مرکز گفتگوی آزاد ایرانیان نروژ در اسلو برگزار شد. در آن جلسه مهرداد درویش پور به ارائه گزارشی از نشست با وزارت امور خارجه نروژ و سخنرانی درباره اوضاع سیاسی جامعه ایران پرداخت. پرویز مختاری نیز توضیحاتی درباره مواضع همبستگی جمهوری خواهان ایران داد. این جلسه نیز که ۴ ساعت به طول انجامید با گفتگوهای خلاق ایرانیان مقیم نروژ به پایان رسید.
