* منصور حکمت انقلابی و نظریه‌پرداز مارکسیست و مبارز و فعال سیاسی کمونیست بود. او بنیانگذار و رهبر سیاسی حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری ایران به شمار می‌آید. منصور حکمت در سال ۱۳۸۱ و در حالی که تنها ۵۱ سال داشت، به دلیل بیماری سرطان، در لندن جان سپرد.
در سالروز تولد او (۴ ژوئن – ١۵ خرداد)، هموندان فکری و سازمانی منصور حکمت بزرگداشت هایی برای او برپا می کنند. هفته ی حکمت قرار است هفته ی بزرگداشت دست آوردهاى زندگى کوتاه اما بسیار پربار منصور حکمت باشد. در این رابطه مقاله ی فوق در پیوند با«پلاتفرم انقلابى و دمکراتیک» را برای چاپ در شهروند ارسال کرده ام. .
مینو همیلی
کمونیست ایران، در رأس و با شرکت کلیه اقشار تحت ستم و استثمار و کلیه نیروهاى اجتماعى که خواهان تحول عمیق دمکراتیک در جامعه موجود هستند، یک “جمهورى دمکراتیک انقلابى” تشکیل دهند. کارگران کمونیست، از هم‌اکنون در بخش حداقل برنامه حزب کمونیست ایران، براى گردآورى قوا و تشکل کل نیروهاى دمکراسى انقلابى، در هم کوبیدن جمهورى اسلامى و جایگزینى آن با یک جمهورى دمکراتیک انقلابى فراخوان داده اند.
جمهورى دمکراتیک انقلابى شعار تاکتیکى حزب کمونیست ایران در شرایط کنونى است. این جمهورى به مطالبات دمکراتیک توده هاى تحت ستم و استثمار جامعه، کارگران، زحمتکشان تهیدست در شهر و روستا، زنان، خلقهاى تحت ستم و کلیه انسانهاى شریفى که خواهان دمکراسى وسیع سیاسى هستند، به خواستهاى تمام کسانى که از بى حقوقى سیاسى، اختناق، ارتجاع مذهبى و کل قوانین ارتجاعى که بر محیط کار و زیست مردم جامعه حکمفرماست به تنگ آمده‌اند، جامه عمل مى‌پوشاند. اداره کشور به شوراهاى واقعى خود مردم سپرده می شود، بوروکراسى ممتاز و مافوق مردم برچیده می شود و دمکراسى مستقیم برقرار می گردد، تسلیح عمومى مردم ضامن اجرایى دفاع از دستاوردهاى انقلاب قرار می گیرد. در این جمهورى حق تعیین سرنوشت ملل ساکن ایران تضمین خواهد شد، قانون کار دمکراتیک پرولتاریاى انقلابى فوراً به مورد اجرا در خواهد آمد. دستگاه قضایى بورژوازى برچیده می شود و دادگاههاى مردم با قضات و هیئت منصفه انتخابى جانشین آن خواهد شد. بیمه بیکارى و بیمه‌هاى اجتماعى در سطح وسیع معمول خواهد شد. برابرى زن و مرد در کلیه حقوق قانونى و صنفى اعلام خواهد گشت.
بهداشت، آموزش و مسکن مناسب حق سلب‌ناپذیر هر شهروند اعلام خواهد شد و کلیه امکانات لازم براى تحقق عملى این حقوق در اختیار شوراهاى مردم قرار خواهد گرفت. در یک جمله، جمهورى دمکراتیک انقلابى بخش حداقل برنامه حزب کمونیست ایران را عملى خواهد کرد.
جمهورى دمکراتیک انقلابى پاسخ فورى حزب کمونیست و پرولتاریاى انقلابى در برابر جمهورى اسلامى و کلیه طرح و نقشه‌هاى “آلترناتیو”ى است که امروز اپوزیسیون بورژوایى و خرده بورژوایى تبلیغ می کنند. نیروى واقعى اجتماعى براى تحقق این اهداف فورى با سرنگونى جمهورى اسلامى هم‌اکنون بالقوه موجود است. نیرویى به مراتب عظیم‌تر از توان مدافعان هر یک از “راه حل”هاى بورژوا-اسلامى و بورژوا-سلطنتى‌اى است که اپوزیسیون بورژوایى و خرده بورژوایى سوداى تحمیل آن را به توده مردم ایران دارد. جمهورى انقلابى و دمکراسى انقلابى وسیعى که این جمهورى متضمن آن است در عین حال افشاگر دمکراتیسم دروغین و لیبرالیسم و رفرمیسم حقیر این اپوزیسیون نیز هست. ما شعار “آزادى، برابرى، حکومت کارگرى” را به موازات شعار “سرنگونى جمهورى اسلامى و برقرارى جمهورى دمکراتیک انقلابى” از هم‌اکنون تبلیغ می کنیم. ما از هم اکنون دست اندر کار بسیج و تشکل نیروهاى انقلاب بى چون و چراى پرولترى هستیم. ما اعلام می کنیم که جمهورى دمکراتیک انقلابى، با تمام پیشرویها و دستاوردهاى دمکراتیک خود، و با تمام نقشى که در مبارزه براى رهایى دارد، پایان کار نیست و مبارزه طبقه کارگر و حزب کمونیست ایران براى رهایى قطعى تا برقرارى حکومت کارگرى و سوسیالیسم بی وقفه ادامه خواهد یافت. خرده بورژوا-رفرمیست‌هاى مدعى “مارکسیسم” خرده می گیرند که جمهورى انقلابى ما، با نظام شورایى و تسلیح عمومیش و با برنامه گسترده عملیش، چیزى جز همان حکومت کارگرى تحت نام دیگرى نیست. ما اذعان می کنیم که این جمهورى بسیار فراتر از هر توقع و تصور”بورژوا-دمکراتیک” چنین کسانى است. ما اذعان می کنیم که همین جمهورى به مراتب از “سوسیالیسم” روسى و چینى و بلغارستانى و آلبانیایى اینان (که چیزى جز سرمایه دارى دولتى تحت نام سوسیالیسم نیست) به سوسیالیسم “نزدیکتر” است. زیرا یک ابزار انقلابى پیشروى پرولتاریا است. اما در همان حال به هیچ کس، و بویژه به هیچ یک از تحریف‌کنندگان سوسیالیسم اجازه نخواهیم داد تا افق کارگران را از سوسیالیسم واقعى و حکومت کارگرى این چنین کاهش دهند.
حکومت کارگرى اى که این جمهورى تنها زمینه ساز آن و شرایط مساعدى براى گردآورى قواى آن خواهد بود، حکومتى است که جدال اساسى طبقه کارگر را براى لغو مالکیت خصوصى بر وسایل تولید و جایگزینى تولید و مناسبات اجتماعى سوسیالیستى به جاى نظام استثمارگر سرمایه دارى در کلیه وجوه آن و در برابر کلیه مخالفان آن به پیش خواهد برد. حکومت کارگرى، حکومت کارگران براى برقرارى سوسیالیسم است. حکومت کارگرى حکومتى براى تضمین رهایى قطعى است. جمهورى دمکراتیک انقلابى تنها یک گام، باشد که گامى بسیار مهم، در این جهت خواهد بود.
منصور حکمت
٢٨ آبان ١٣۶٣
کمونیست، ارگان مرکزى حزب کمونیست ایران شماره ١۴، ٣٠ آبان ١٣۶٣hekmat.public-archive.net#0350fa.html
