برای همه کسانی که خود را مدافع حقوق مردم ایران می دانند
از خوانندگان
روی این سئوال به همه کسانی است که خود را مدافع حقوق مردم ایران می دانند، شاید در تلاش برای پیدا کردن جواب، بتوانید به این نتیجه هم برسید که سیاست سرگرمی شماست یا معنای بشری در زندگی تان دارد.
من، علت این که همه فعالان سیاسی خارج از کشور، در یک حرکت جمعی خواهان بررسی جنایت های هولناک آخوند های هیتلر مسلک جمهوری اسلامی ایران نمی شوند، نمی فهمم! آیا موقعیتی از این مناسب تر پیدا می شود که به جهانیان ثابت شده باشد تا روش سکوت را که مدتی دنیا در برابر آدم سوزی هیتلر به کار برد و آن فاجعه ی هولناک رخ داد، نباید دوباره تکرار کرد؟
آیا فکر می کنید، شما که در جایگاه ویژه ای در میان مردم آگاه قرار دارید، تا کجا باید برای انجام یک دعوت سراسری از همه مردم ایران و دنیا برای بنیان نهادن یک رسم انسانی، رسمی که ارزش حفظ امنیت جهانی را دارد، صبر کنید؟ آیا تا فردا دیر نیست؟
این دولت متجاوز کنونی با کدام آیه غیر قابل تغییر الهی، از دید جهانیان، معتبر است؟ مگر همه قوانین، بنا. به ضرورتها، توسط انسان ها ساخته نشده، چرا نتوان در آن به ضرورتی اولی تر، تغییر ایجاد کرد؟
مگر نه آن که وقتی دنیا به این نتیجه رسید که هیتلر یک رهبر بیمار و جانی خطرناک جهانی است، برای از میان بردنش، با بی اعتناقی به قوانین حقوقی زمان اقدام کرد، چگونه است که ما بعد از گذشت نزدیک به یک قرن، امید و شجاعت و اندیشمندی را از خود و دیگران دریغ می کنیم؟
آیا همه فیلسوفان و فلسفه دانان جهان برای ایجاد قانونی که لازم هست، عقیم شده اند؟
آیا درک این که موقعیت آخوند های جمهوری اسلامی دقیقا شبیه موقعیت هیتلر نازی است که به جنگ دنیا رفت به همین جهت دنیا در برابرش ایستاد، کار سختی است؟
در پایان مهم نیست که این سئوال را چه کسی به نمایندگی از افکار عمومی مردم ایران، نوشته و به نشریه شهروند فرستاده، مهم این است که چه جوابی برایش به ذهن خواننده می رسد!
م.ن
