بیانیه کانون نویسندگان ایران “در تبعید”و انجمن قلم ایران “در تبعید”
۱
۱۶۳ سال از آن روز می گذرد، از روزی که زنان کارگر کارگاه‌های پارچه‌بافی و لباس دوزی در شهر نیویورک آمریکا به خیابان‌ها آمدند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعت و بهبود شرایط کار شدند. از آن تاریخ تاکنون زنان در سراسرجهان در راه دستیابی به برابری حقوق فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی شان با مردان، و رفع هرگونه تبعیض، ستم و خشونت پیکار و ایستادگی کرده اند. دراین جبهه آزادیخواهانه و عدالت جویانه، زنان نویسنده، شاعر، روزنامه نگار و هنرمند شانه به شانۀ زنان کارگر و زحمتکش و زنان گروه های اجتماعی مختلف مبارزه کرده اند.
طی دوقرن گذشته زنان آزادیخواه و اهل قلم میهنمان همگام و هم پیمان با زنان آزادیخواه جهان، درکنار مبارزه برای رهائی از بردگی خانگی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، همراه با مردان فرهنگ ساز و فرهنگ ورز در راه آزادی اندیشه و بیان و قلم، و حذف سانسورنیز مبارزه کرده اند. جنبش زنان درجهان ، به ویژه جنبش زنان نیویورکی( ۱۸۷۵) و جنبش های اجتماعی درایران با چهره هائی چون طاهره قرۀ العین و صدها زن فرهنگ ساز و فرهنگ ورز، درآستانه انقلاب مشروطه و دوران پس از آن، که در ده ها تشکل زنان فعالیت می کردند، تاثیر بسزائی در شکل گیری جنبش آزادیخوانه زنان میهنمان داشته اند.
درنخستین کنگره نویسندگان ایران که تیرماه سال ۱۳۲۵ برگزار شد در کنارنیما یوشیج، صادق هدایت، ملک الشعرای بهار، علی اکبر دهخدا و ده ها نویسنده و شاعر پُر آوازه، نویسندگان و شاعران بزرگواری همچون زهرا خانلری، فروغ حکمت، فاطمه سیاح و… حضور داشتند. ۲۲ سال بعد از برپائی این کنگره، سال ۱۳۴۷ کانون نویسندگان ایران تاسیس شد، دربرپائی این تشکل صنفی و دموکراتیک ِروشنفکران فرهنگی، زنان نویسنده و شاعر نقش شایسته ای ایفا کردند و همراه با دیگر هموندان در راه تحقق آزادی اندیشه و بیان، و لغو هرگونه سانسور مبارزه کرده اند. زنان عضوکانون نویسندگان ایران به خاطرمبارزه در راه آزادی زنان، آزادی اندیشه و بیان و نیز مقابله علیه سانسوراز سوی دیکتاتورها رنج ها از محرومیت های های اجتماعی، توهین و تحقیر و زندان و شکنجه کشیده اند.
به مناسبت روز زن با ادای احترام و سپاس، و به عنوان شادباش، نام برخی از زنان عضو کانون نویسندگان ایران، که هستی و جان و جهان شان را در راه آرمان های آزادیخواهانه و عدالت جویانه جنبش زنان، و آرمان های کانون نویسندگان ایران گذاشته اند، می آوریم:
سیمین دانشور، فریده فرجام، غزاله علیزاده، سیمین بهبهانی، هما ناطق، رویا کهربایی، طاهره صفارزاده، گلی ترقی، شهرنوش پارسی پور، بتول عزیزپور، صغرا باقری، منصوره هاشمی، لیلی گلستان، کیاندخت پرتوی، پرتو نوری علاء، فرزانه ابراهیمی، قدسی قاضی نور، مهین خدیوی، عاطفه گرگین، کبری سعیدی(شهرزاد)، روشنک داریوش، نازی عظیما، فرشته ساری، مهرانگیز کار، فرزانه طاهری، شهلا لاهیجی، شیرین عبادی، نسترن موسوی، فرخنده حاجی زاده، روجا چمنکار، ساناز فلاح فرد، شهرآشوب امیرشاهی، منیژه نجم عراقی، فرخنده آقایی، بنفشه حجازی، خاطره حجازی، غزل تاجبخش، مهنازآذرنیا، منصوره بهکیش(عضو افتخاری)، فریده خردمند، فرشته توانگر، رزا جمالی، مریم خراسانی، فریده رازی، ویولت رازق پناه، منیرو روانی پور، مهکامه رحیم زاده، مهری رحمانی، منصوره شریف زاده، مرسده صالح پور، فهیمه غنی نژاد، ری را عباسی، میترا الیاتی، فاطمه سرحدی زاده، ناهید سرشکی، شهلا شعاعی (شجاعی)، پوران فرخزاد، آزیتا قهرمان، ناهید فروغان، ناهید کبیری، فرزانه کرم پور، رقیه کبیری، منیژه گازرانی، پوران کاوه، صفورا نیری، فریبا وفی، نازنین نظام شهیدی، صوفیا محمودی، فیروزه مهاجر شجاعی، فاطمه میلانی، نرگس الیکایی، آیدا عمیدی، عاطفه چهارمحالیان، شیوا ارسطویی، رضیه انصاری، فانوس بهادروند، مه آ محقق، گلرنگ درویشیان، مهسا محب علی، پگاه احمدی، شیوا سبحانی، فرزانه آقایی پور، زهرا کریمی، گیتا گرکانی، ساغر ساغرنیا، بهاره رضایی، فرزین هومان فر، گراناز موسوی، پروانه میلانی، گیتی پورفاضل، طلا نژادحسن، فاطمه حسن پور و…..
۲
کانون نویسندگان ایران “در تبعید” درتابستان سال ۱۳۶۱(۱۹۸۲) به همت ۱۴ نویسنده و شاعر تبعیدی در پاریس تاسیس شد، هما ناطق، نویسنده و پژوهشگر، از بنیانگذاران این کانون بود. به تدریج تعدادی از زنان نویسندۀ تبعیدی به کانون و انجمن قلم ایران “در تبعید”، که با همت و پشتیبانی کانون نویسندگان ایران “در تبعید” در سال ۹۶-۱۹۹۵ تاسیس شد، پیوسته اند. زنان نویسنده و شاعر تبعیدی در کنار آفرینش، نشر و ترویج آثارشان، در راستای تحقق آرمان های کانون نویسندگان “درتبعید” و انجمن قلم ایران “در تبعید” که همانا “آزادی بیان برای همه گروه های عقیدتی بی هیچ حصر و اسثتنا” ست گام برداشته اند. زنان عضو این دو نهاد تبعیدی در روشنگری درباره زن ستیزی حکومت اسلامی، قلم شکنی ها و سانسورگری این رژیم مستبد و تلاش در راه تحقق آزادی اندیشه و بیان و قلم بدون حصرو استثنا، درنگ نکرده اند.
شایسته می دانیم در روز جهانی زن نام برخی از این هموندان گرانقدرمان را به عنوان سپاس و قدرشناسی بیاوریم:
هما ناطق، بتول عزیزپور، عاطفه گرگین، مینا اسدی، زهرۀ خیام، شیرازه آقائی، معصومه ابلاغیان، شعله ایرانی، پروین باوفا، ملیحه تیره گل، مهرانگیز رساپور، شاداب وجدی، منصوره هاشمی، کتایون آذرلی، زیبا کرباسی، پرتو نوری علاء، هایده ترابی، شهلا شفیق، پوران مهدیزاده، شهرنوش پارسی پور، عفت داداش پور، نیلوفر شیدمهر، زهره هادی، نجمه موسوی، شیرین رضوی، اعظم نوراله خانی، مهین میلانی، روشنک بیگناه، ژاله امینی سعیدی، شهلا آقاپور، لیلی گلزار، گیسو شاکری، ثریا زنگباری، آناهیتا حسینی، نیره انصاری، فرشته حجازی، رویا مقدس، مهناز هدایتی، ناهید وفایی، مهرناز صالحی، فریبا مرزبان و…
۳
کارنامۀ فعالیت و مبارزۀ زنان عضو کانون نویسندگان ایران، کانون نویسندگان ایران “در تبعید” و انجمن قلم ایران “تبعید” نشان می دهد که این عزیزان به عنوان بخشی از زنان جنبش روشنفکری و جنبش آزادیخواهانه و عدالت جویانه، میهنمان، بیان، قلم و هنرشان را در راه آزادی به کار گرفته اند و دراین گذرِ سخت و جانفرسا از هستی شان مایه گذاشته اند. زنان اهل قلم همراه با بخش بزرگی از زنان میهنمان از همان نخستین روزهای شکل گیری حکومت اسلامی “نه به جمهوری اسلامی” را فریاد کرده اند و دوشادوش زنان کارگر، کشاورز، کارمند، معلم، هنرمند، دانشجو و همه زنان و مردان آزادیخواه و عدالت جو در برابر این رژیم مستبد و تمامیت خواه ایستاده اند و ساختارهای آشکار و پنهان نظام مردسالار و ستمگرانه، و کلیشه های جنسیتی تحمیل شده بر زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی شان را افشاء و رسوا کرده اند . زنان اهل قلم میهنمان در برابر فجایع ۴۱ ساله حکومت اسلامی در ایران بی تفاوت نمانده اند و ضمن تلاش و پیکار برای عقب راندن روش های سانسور گرانه، نسبت به تنزل زنان تا مقام شهروند درجه دو، و ستمگری های چند گانه، سلب هرگونه آزادی سیاسی، فرهنگی، مرامی و بیان اندیشه، و رواج سانسور و تفتیش عقیده، واکنش نشان داده اند.
کانون نویسندگان ایران “در تبعید” و انجمن قلم ایران “درتبعید” با افتخار ۸ مارس، روز جهانی زن و و مبارزه زنان و مردان برابری‌‌خواه و عدالت طلب را گرامی می‌‌دارند و برای برداشتن گام‌‌هایی بلندتر و کارآتر کنار آنان ایستاده اند.
کانون نویسندگان ایران ” در تبعید” و انجمن قلم ایران ” در تبعید”
۶ مارس ۲۰۲۰
۱۶ اسفند ۱۳۹۸
