بجز آخرین سخنان رهبر جمهوری اسلامی که امروز ۲۱ فروردین از تلویزیون سراسری پخش شد و درماندگی اقتصادی نظام اسلامی را به روشنی بیان کرد؛ حرف هایی نیز از حسن روحانی به رسانه ها راه یافت که آشکارا نشان می دهد نظام اسلامی خود را در خطر مرگ می بیند. آن چه که از حرف های حسن روحانی در شورای عالی امنیت در روز ۱۹ فروردین به طور اختصاصی به شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال راه یافته نشان می دهد جمهوری اسلامی به سبب ناتوانی مدیریتی ضد ملی، و اکنون در کشاکش بحران کرونا، دغدعه اصلی اش نجات رژیم اسلامی از مرگ است، نه نجات جان مردم ایران در برابر این ویروس مرگبار.

 حسن روحانی در جلسه شورای عالی امنیت گفته است ” اگر مشاغل و اصناف را تعطیل کنیم، چند وقت دیگر با

اعتراضات خیابانی ۳۰ میلیون گرسنه رو به رو خواهبم شد.”

او اضافه کرده اگر دو میلیون نفر جان خود را از دست بدهند، در این وضعیت نمی توان کشور را تعطیل( قرنطینه) کرد. حرف های او هر چند به وضوح چهره ی مخوف نظام ایدئولوژیک اسلامی را آشکار می کند، اما باید گفت که جمهوری اسلامی عملا هیچ راهکاری غیر انتظار مرگ خود ندارد.  تمامی شریان های اقتصادی کشور حتی بدون تحریم ها، از هم گسیخته و متلاشی است.

 مدیریت مفلوک و فاسد چهار دهه در امور مختلف کشور، تمامی ابزار های مدیریتی مکتبی و ایدئولوژیک را علیه توان علمی کشور به کار بست و حالا که در عبور از بحرانی اضطراری نیازمند تفکر علمی است، از هیچ بنیه مالی ای برخوردار نیست که بتواند با در اختیار گذاشتن آن در نجات کشور از ابتکار آنان بهره گیرد.

در همین حال سخنان رهبر نظام اسلامی که از مردم خواسته است با “رزمایش مردمی به حمایت نیازمندان” بشتابند، نشان می دهد در پس پرده، مهم ترین نگرانی حکومت، اقتصاد فروپاشیده و ورشکسته آن است که هر لحظه چون وقوع زلزله ای پرقدرت جمهوری اسلامی را به خاک خواهد کشاند.

خامنه ای بی آن که به نقش دولت و وظیفه نهادهای ثروتمند تحت امرش مانند بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی اشاره کند به شیوه مالوف فرهنگ آخوندی، از مردم می خواهد شما (مردمی) که پول دارید، به آنانی که ندارند بدهید و از آنان حمایت کنید!

 موضوع دیگر تناقض و تضاد آشکار مدیریت علمی اپیدمی کرونا در ایران و دولت وامانده و ترسیده از عواقب اقتصادی است. مدیران باورمند به علم پزشکی خواهان قرنطینه ی شهر زیارتی قم و سپس قرنطینه کشوری بودند، اما ترس از به پا خاستن گرسنگان و مردم آسیب دیده برای حکومت اسلامی به مثابه نیستی خود تلقی می شود و در نتیجه چون صاحب ارکان قدرت است، از مهندسی مرگ و میر تا تعداد مبتلایان به کرونا را به جامعه ی علمی کشور تحمیل می کند.

در همین چند هفته اخیر بارها شاهد بوده ایم که حسن روحانی به مردم می گوید ما با شما صادق هستیم و از ابتدا به شما دروغ نگفته و ورود این بیماری به کشور را اعلام کرده ایم. او چون می داند نه جامعه و نه جامعه پرشکی و درمانی کشور، حرف های او را باور نکرده اند، و دایما از سوی مراکز پزشکی و علمی حرفهای فله ای و غیر تخصصی او به زیر سئوال رفته و پنهانکاری و دروغ سازی او برملا شده، مرتب با قسم و آیه و البته با درماندگی هر چه بیشتر بر جعل اولیه دولت خود تاکید می کند.

نیازی به تکرار چگونگی گسترش ویروس کرونا از شهر زیارتی قم به دیگر نقاط کشور نیست.  همه می دانند که مدیریت سیاسی و مذهبی خرافات زده جمهوری اسلامی با قرنطینه نکردن این شهر برای پشت سر گذاشتن سالگرد انقلاب اسلامی و انتخابات فرمایشی نظارت استصوابی، این فاجعه را به مردم ایران تحمیل کرده است.  

نکته ای که در حال حاضر در وضعیت حکومت اسلامی به چشم می خورد حاکی از آن است که نظام سراسیمه نهادهای مذهبی و افراد مذهبی که نماد حکومت محسوب می شوند را دارد در پس پشت ماجرای کرونا پنهان می کند. مدتی است که آخوند متنفذ و قدرتمندی در برابر مردم قرار نمی گیرد، برنامه های هفتگی نماز جمعه را قطع و زیارتگاه ها را تعطیل کرده اند و یک باره از حضور روحانیون در جامعه به شدت کاسته شده است.

این اتفاق از دو جهت قابل بررسی و دقت است. در وهله اول حکومت اسلامی توانسته به همه ی آخوندهای صاحب نقش در اداره کشور تفهیم کند، حالا حفظ نظام به تعبیر خمینی واجب تر از هر چیز است و اگر نتوانیم در این شرایط بحرانی کنترل کشور و اقتصاد  را حفظ کنیم، همه با هم به چاه تباهی فرو می افتیم، بنابر این تا اطلاع ثانوی از دخالت در امور کشوری خود را پنهان کنید.

مورد بعدی نقش منفی و نفرت انگیز روحانیون در جامعه است. آنچه که مردم به روشنی می بینند،  این است که جماعت معمم، پایانی این گونه اسفبار برای مردم و کشور رقم زده اند. امروزه در جامعه بیمار و عصبی ایران، لباس آخوندی نماد پلشتی و زشتی و فلاکت کشور است. از این رو به نظر می رسد پنهان کردن ملایان با همین دانسته انجام شده و می شود. هر چند تصادم قشر روحانی به عنوان حافظان و پاسداران دینی حکومت با مردم اتفاقی محتوم است، اما دستور فعلی، دور کردن این قشر از اجتماعف مشخصا آگاهانه است. با همه این موارد، حکومت اسلامی به بحرانی سخت شکننده گرفتار آمده و مایل است و می خواهد با مرگ میلیون ها نفر از مردم ایران هم که شده خود را نجات دهد، اما دستش از هر نظر خالی است، کرونا نهایتا به صورت میلیونی، گرسنگان را به خیابان ها خواهد کشاند. ابن محتمل ترین تصویر با وضعیت فلاکت بار کنونی کشور است.