به یاد خسرو آواز ایران؛ زنده یاد محمدرضا شجریان
آن که تا روشن کند ایران ما، می‌سوخت، رفت
آن که ما را عزت و فرهنگ می‌اندوخت، رفت
آن که یک دم قامتش پیش ستمگر خم نشد
آن که در آتش، سیاوش‌وار می‌افروخت، رفت
آن که بهر قامت ناساز ما با پودِ عشق
جامه‌های غیرت و آزادگی می‌دوخت، رفت
آن که در کاخ هنر، مصداق “شمع جمع” بود
درس آواز و شرف، یک‌باره می‌آموخت، رفت
گفتِ “راهی” در رثای این “سیاوش”، نارساست
شرح خورشید از زبان ذره‌ی کوچک، خطاست
مهر ۱۳۹۹ خورشیدی
