ششمین میزگرد شهروند؛کنگره ایرانیان کانادا برای ایرانیان کانادا

 ششمین نشست ماهانه ی شهروند، جمعه ۱۳ جولای ۲۰۱۲ در دفتر شهروند با حضور تعدادی از اعضای هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا برگزار شد.

از انتخابات ۲۹ اپریل ۲۰۱۲ که طی آن پنج عضو جدید به هیئت مدیره ی کنگره ایرانیان کانادا وارد شدند، حدود دو ماه و نیم می گذرد. در این مدت سه تن دیگر از اعضای پیشین هیئت مدیره استعفا دادند و سه عضو جدید جایگزین آنها شدند. حال کنگره ایرانیان کانادا با ترکیبی از ۸ عضو جدید و یک تن از هیئت مدیره سابق فعال تر از همیشه دارد کار می کند.

طی نشستی با تعدادی از اعضای هیئت مدیره، چندوچون فعالیت های این مدت و همچنین مسائل داخلی کنگره ایرانیان را به بحث گذاشتیم تا جامعه ی ایرانی کانادا با کنگره ای که قرار است آنها را نمایندگی کند، بیشتر آشنا شده و در جریان فعالیت هایش به طور شفاف قرار داشته باشد.

در این نشست دکتر فرخ زندی (رئیس کنگره)، دکتر علیداد مافی نظام، مهسا پزشکی، دکتر صمد اسدپور و دکتر داود کفایی شرکت داشتند که از حضورشان سپاسگزاریم. گردانندگی نشست را چون همیشه، نسرین الماسی مدیر تحریریه ی شهروند برعهده داشت.

اعضای هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا از راست: علیداد مافی نظام، صمد اسدپور، فرخ زندی، داود کفایی، مهسا پزشکی

***

دکتر زندی، شما به عنوان رئیس کنگره، درباره ی فعالیت های اخیرتان برای ما توضیح دهید.

فرخ زندی ـ در دو ماه اخیر چند اقدام مهم انجام دادیم.

اولین مورد تماس با دولت برای بسته شدن بخش ویزای سفارت کانادا در تهران بود. از آقای جیسون کنی، وزیر مهاجرت و شهروندی خواستیم که سختی ها و مخارجی که این کار بر دوش ایرانی ها می گذارد و همچنین طولانی تر شدن زمان انتظار برای دریافت ویزا و کلا عواقب این کار را درنظر بگیرند. نامه ای از طرف آقای وزیر در پاسخ آمده با این توضیح که دارند امکانات مختلف را برای تسهیل در این امر بررسی می کنند.

مورد دیگر، بانک تی دی بود. همانطور که اطلاع دارید به ما خبر رسید که تی دی بانک حساب تعدادی از ایرانیان را بسته، ما در این خصوص نشستی برگزار کردیم تا اطلاعات را از افراد جمع آوری کنیم تا بعد برآن اساس اقدام کنیم. (شهروند گزارش این نشست را ۱۲جولای ۲۰۱۲ منتشر کرده است) پس از آن تصمیم گرفتیم یک کار ضربتی انجام دهیم با گروهی متشکل از چند تن از اعضای هیئت مدیره کنگره و افراد دیگری در کامیونیتی با قابلیت های مختلف. برای این کار تصمیم گرفتیم همچنان به جمع آوری اطلاعات ادامه داده و همزمان به رسانه های اصلی کانادایی اطلاع رسانی کنیم. در این رابطه با رادیوی سی بی سی برنامه Current کاوه شهروز مصاحبه کرد، بعد من با برنامه ی صبح سی بی سی، مت گالووی تماس گرفتم و برای روز بعد قرار مصاحبه گذاشتم. در تلویزیون سی بی سی کاوه شهروز هم مصاحبه داشت. گلوبال نت ورک هم امروز بعدازظهر(جمعه۱۳ جولای) از من برای مصاحبه در این مورد دعوت کرده. در نتیجه ما پوشش زیادی به این موضوع دادیم. نامه ای هم دو روز پیش به مقامات بانک تی دی فرستادیم و رونوشت آن را برای مدیران اجرایی بانک ارسال کردیم. کمتر از ۲۴ ساعت با ما تماس گرفتند و قرار جلسه ای برای دوشنبه ی آینده با ما گذاشتند.

کارهای دیگری را که درنظر گرفته بودیم این که با دولت کانادا هم تماس بگیریم و این کانال را هم داریم چون یکی از اعضای هیئت مدیره ـ مایکل پارسا ـ ارتباط نزدیکی دارد با حزب کانسرواتیو کانادا، می خواستیم بدانیم که قوانین تحریم به چه صورت تفسیر و تعبیر می شود.

در آخر اگر هیچ اقدامی صورت نگیرد، امکان اقدام حقوقی هم هست که در حال حاضر دلیلی به تعقیب آن نمی بینیم تا این که ببینیم چه نتایجی پیش می آید.

هفته ی دیگر[جمعه ۲۰ جولای] هم جلسه ای در رابطه با مسئله پناهندگان و لایحه ی سی ـ ۳۱ داریم تا چگونگی تاثیر این قانون بر پناهندگان ایرانی را با حضور کارشناسان بررسی کنیم.

این اقداماتی بود که انجام داده ایم.

علیداد مافی نظام ـ من می خواستم تبریک بگویم به آقای دکتر زندی و انرژی که الان در آی سی سی مشاهده می شود و اینکه در سه چهار روز اخیر در تمام مطبوعات ملی کشور اسم آی سی سی مطرح می شود. من هم به عنوان عضو آی سی سی خوشحالم که این نهاد جدی گرفته می شود.

مهسا پزشکی ـ به نظر من خیلی مهم است که شفاف سازی شود. کاری که الان آی سی سی در زمینه ی مسئله ی تی دی دارد انجام می دهد، پیدا کردن حقایق است و اینکه ما هیچ نظر و موضع خاصی در حال حاضر نمی توانیم بگیریم چون تمام حقایق را نمی دانیم. و کاری که ما داریم انجام می دهیم هیچ ارتباطی به دولت ایران و مسائل سیاسی ایران و روابط خارجه کانادا ندارد. ما به عنوان شهروند کانادایی که مالیات پرداخت می کنند، تمام حق و حقوقی را که دیگر شهروندان دارند، داریم. ما تعهدی نسبت به جامعه ی ایرانی در تورنتو و انتاریو داریم که از حقوقشان دفاع کنیم و اگر مسئله ای هست که کامیونیتی لازم می داند مطرح شود، ما به عنوان نماینده این جامعه باید کارمان را انجام دهیم و به اعضایمان جوابگو باشیم و بین کامیونیتی مان انسجام و اتحاد ایجاد کنیم.

صمد اسدپور ـ ضمن تائید حرف های گفته شده تاکنون، من هم خوشحالم که به هیئت مدیره آی سی سی پیوستم.

در مقاله ای که می ۲۰۰۷ در شهروند در مورد کنگره ایرانیان کانادا نوشته بودم گفته بودم که دو کار باید بکنیم. ما وقتی به عنوان مهاجر به کشور دیگری می آییم تا تبدیل به شهروند شویم پروسه ای باید طی شود شامل زبان یاد گرفتن، قوانین کانادا را شناختن، با فرهنگ کانادا آشنا شدن، وارد سازمان های اقتصادی و سیاسی کانادا و … تا اینکه بشویم یک شهروند کامل و از طرف دیگر باید فرهنگ خودمان را هم ترویج کنیم. این وظیفه ی هر سازمان ایرانی ست که به این پروسه کمک کند تا ایرانی ها در تمام رشته های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کانادا وارد شوند. الان هم هنوز همان نظر را دارم. اعتقاد دارم که آی سی سی باید پلی باشد برای این که سازمان های ایرانی را به هم نزدیکتر کند و اتحادی بین ایرانیان به وجود بیاورد و در عین حال، ما فقط ایرانی نیستیم ماکانادایی هم هستیم. باید به منشور آزادی ها و قوانین کانادا احترام بگذاریم چون ما را پذیرفتند و در کشور زیبای کانادا به ما امکانات داده اند.

آی سی سی مرکزی ست که هم ایرانی ست و هم کانادایی و از منافع ایرانیان کانادایی حمایت می کند.

اما بعضی اتفاقات در ایران می افتد که عمل و عکس العمل است. مثلا حمله به سفارت بریتانیا در تهران، اثرات منفی می گذارد روی ویزا گرفتن و کارهای کنسولی ما ایرانیان در خارج کشور. بنابراین اگر انگلستان سفارت ایران را در جواب آن اقداماتی که در تهران شده، می بندد، کار ما تنها مقصر انگاشتن حکومت بریتانیا نیست، بلکه مقصر دانستن حکومت ایران هم هست که بدانند این کار آنها روی شهروندان ایرانی خارج کشور تاثیر می گذارد و آنها را با مشکل مواجه می کند.

ضمن آنکه اعتقاد دارم آی سی سی یک نهاد اجتماعی ـ فرهنگی ست و سیاسی نیست، اما در جاهایی که دغدغه های سیاسی پیدا می شود، باید نظرات همه جامعه ی ایرانی ـ کانادایی را بدون وارد شدن به درگیری ها و نزاع های بین المللی منعکس کنیم. آنچه هم که ما رفتیم و در سنا گفتیم، مخالفت با جنگ بود. در مورد بانک تی دی هم ما خواهان عدم تبعیض از سوی این بانک و رفتار برابر با سایر شهروندان کانادایی هستیم.

داود کفایی ـ اول از این که ما را دعوت کردید خیلی تشکر می کنم و خوشحالم که عضو چنین مجموعه ای هستم و باعث افتخار است که اگر بتوانم در جامعه خدمتی انجام دهم. هدف من از شرکت در این مجموعه (آی سی سی) در واقع بی تفاوت نبودن نسبت به مسائل جامعه است.

در ادامه ی صحبت های دوستان، من فکر نمی کنم حرف دیگری برای گفتن مانده باشد، فقط اگر بخواهم چیزی را اضافه کنم، انتظاری از جامعه است که یک تعریفی از آی سی سی برای خودشان داشته باشند. همانطور که می دانید زیاد از انتخابات آی سی سی استقبال نمی شود و این حرفها هست که این افراد نماینده صد نفر یا دویست نفر هستند. و اینکه شما چه کاره هستید و چه کرده اید؟ به نظر من هدف آی سی سی، مطرح کردن مسائل کامیونیتی ایرانی ست و رساندن آن به جامعه ی بزرگتر کانادایی و مقامات کانادایی. مثلا اگر بانک تی دی حساب مرا بسته باشد، من نمی توانم از وزیر قرار ملاقاتی بگیرم تا با من صحبت کند، ولی چه بسا چنین انجمنی به راحتی و به حق به وزیر دسترسی پیدا کند. بنابراین ارزش این انجمن را باید در کل چنین ارزیابی کرد. و در این مورد مشخص (بانک تی دی) چون من خودم هم در جلسه بودم، کارمان جمع آوری حقایق هم فردی ست و هم جمعی، و نباید انتظار زیادی از آی سی سی داشت، چون همانطور که گفتم کار ما مطرح کردن مسائل است.

مثلا دوست عزیزی سئوالی کردند که من شخصا اقدام کنم یا جمعی اقدام کنم. من گفتم که کارشناس نیستم و بهتر است از وکیل بپرسید، ولی نظر شخصی من این است که هم شخصی و هم جمعی، چون هر کس شرایط خودش را می سنجد. من انتظار دارم که تعریف آی سی سی هم برای خود ما و هم برای اجتماع و هم جراید به لحاظ انعکاس آن مشخص باشد. درضمن از جرایدمان هم بسیار سپاسگزاریم برای حمایت هایشان و انعکاس این مسائل به جامعه.

در مورد ارتباط رسانه ها با شما این رابطه ای دوطرفه است. با امکانات محدودی که  ما داریم  نمی توانیم خودمان به  دنبال همه چیز برویم و همه مسائل را پوشش دهیم، اما خوشبختانه به تازگی تمام اطلاعیه های مطبوعاتی شما به ما می رسد و ما می توانیم آن را در اختیار جامعه ی ایرانی بگذاریم. و از این بابت از شما سپاسگزاریم و حتما این کار را ادامه بدهید.

علیداد مافی نظام ـ در مورد فعالیت های کنگره ایرانیان کانادا می خواستم بگویم در مورد بانک تی دی و بسته شدن بخش ویزای سفارت کانادا، مسائلی هستند که به همه ی اعضای جامعه ی ایرانی به نحوی مربوط می شود و من تردیدی ندارم که این جور فعالیت ها مفید است، اما در مورد یک سری مسائلی که بحث شده، مسئله ی افرادی ست که در شهر ما تورنتو، خودشان یا بستگانشان، به دلایل گوناگون به ایران می روند و می آیند. این افراد یک سری حساسیت هایی دارند. الان دیگر فعالانی که روی مسئله حقوق بشر تکیه می کنند، شناخته شده هستند. مسئله حقوق بشر مسئله اول جامعه ی ایرانی ست، در عین حال مسائل گوناگونی جامعه ی ما دارد که در رأس اینها مسئله ی حقوق بشر هست، در عین حال مسئله امرار معاش و بستگان هم هست و اینکه خوب افراد می خواهند بروند خانواده هایشان را ببینند. می خواستم بگویم اهمیت آی سی سی و یکی از دلایلی که من تبریک میگم واقعا به همه دوستان بخصوص ریاست فعلی آی سی سی این است که عمق این مسائل را درک می کنند، چون این مسائل بسیار ظریف و پیچیده ای هستند که هیچ فرمول خاصی ندارند.

مهسا پزشکی ـ در ادامه ی حرف علیداد می خواستم بگویم مطرح کردن مسائل مهم جامعه، یک فرصت است برای ما که می توانیم از این طریق جلب اعتماد کنیم و اعضایمان را افزایش دهیم و در مجمع عمومی آینده دیگر مسئله کمبود اعضا برای رای دهی را نداریم. جلب عضو یکی از وظایف ماست تا بتوانیم نماینده ی واقعی جامعه ی ایرانی باشیم.

از جامعه ی ایرانی ـ کانادایی خواسته بودید که نامه ای را به آقای جیسون کنی، وزیر مهاجرت و شهروندی در اعتراض به بسته شدن بخش ویزای سفارت کانادا بفرستند. پاسخ جامعه ی ایرانی به این فراخوان چطور بود؟

صمد اسدپور ـ  حدود ۵۰۰ نفر نامه فرستادند و برای شروع بسیار خوب بود.

داود کفایی ـ ما گفته بودیم که هر کس نامه ها را ارسال می کند به آی سی سی هم رونوشتی ارسال کند. این حدود ۵۰۰ نفر آنهایی هستند که به آی سی سی رونوشت فرستاده اند، ممکن است که بسیاری بدون ارسال کپی به ما، نامه شان را فرستاده باشند.

آقای زندی شما در سنا سخنرانی کردید. به طور خلاصه بفرمایید چه گفتید؟

فرخ زندی ـ هیئت مدیره تصمیم گرفت ما به اتاوا برویم. دکتر اسدپور با من بودند، پیشنهاد شد علیداد عزیز بیایند که گفتند نمی توانند. من آنجا بیانیه مان را خواندم و چیزی که گفتم این بود که کانادا در رابطه با ایران باید این موارد را درنظر بگیرد. اهم قضیه در مورد تحریم ها بود و ما مسئله ی تحریم ها را نفی نکردیم و حداقل از سنا درخواست نکردیم که پیشنهاد کنند تحریم ها برداشته شود، چون یک مسئله جهانی ست و چهار دوره سازمان ملل این تحریم ها را گذاشته و تمام کشورهای جهان هم گذاشته اند و قبلا هم تماس هایی خارج از آی سی سی با دولت کانادا گرفته شده که این تحریم ها را اگر می خواهید برقرار کنید به شکل هوشمند و هدفمند نگه دارید و ما هم این را مطرح کردیم و گفتیم هدف شما باید سپاه پاسداران جمهوری اسلامی باشد و با تمام ابعادش چون اقتصاد ایران در دست اینهاست و طبیعتا افرادی که منافع اقتصادی دارند و یا از طریق کانال های آنها ممکنه پول منتقل شود، اینها باید تحت نظر دولت کانادا قرار گیرند.

تحریم عمومی را نفی کردیم و گفتیم مردم ایران نباید صدمه ببینند. و در عین حال گفتیم آنقدر ساده نیستیم که فکر کنیم تحریم ها به هیچکس صدمه نمی زند. تأکیدی که کردیم مسئله حقوق بشر بود و نه مسئله  اتمی و این جمله را هم گفتیم که اگر فردا جمهوری اسلامی آمد و گفت من جام زهر را می نوشم و از ادامه ی برنامه اتمی دست برمی دارم، و غرب شروع کند به ایجاد ارتباط مجدد، چه بلایی می آید بر سر آنهایی که در این سی و چند سال این همه بلا بر سرشان آمده و مادامی که تحریم ها به حقوق بشر ارتباطی نداشته باشد، مردم ایران هیچ تضمینی ندارند و غرب فقط خودش را راضی کرده از نظر جلوگیری جمهوری اسلامی از برنامه های اتمی.

صمد اسدپور ـ ما قبل از اینکه برویم وضعیت را درنظر گرفته بودیم که احتمالا چه مسائلی مطرح می شود. اصولا جهان غرب سه برخورد با جمهوری اسلامی را مد نظر داشته: یکی جنگ، یکی تحریم اقتصادی و یکی تحریم دیپلماتیک. بنابراین با جنگ که ما مخالفیم، همه مخالفند. با تحریم دیپلماتیک هم مخالفیم چون باید مذاکرات ادامه داشته باشد. تنها انتخابی که می ماند، تحریم اقتصادی ست که ما می گوییم چون این تنها انتخاب است پس آن را هدفمند انجام دهید. ضمن اینکه کانادا نقش مهمی در این تحریم ندارد و اروپا نقش بزرگتری دارد. من هم آنجا اشاره کردم که به جای اینکه بچسبیم به انرژی هسته ای، به حقوق بشر بیشتر توجه کنیم اگر رژیمی در ایران باشد که حقوق بشر را رعایت کند و انتخابات آزاد داشته باشد، دیگر نیازی به تحریم ها نیست.

فرخ زندی ـ من یک نکته را اضافه کنم. در حقیقت ما تحریم را جانشین جنگ دانستیم. برای اینکه از جنگ جلوگیری شود، باید رژیم تحت فشار قرار گیرد و تنها طریقی که می شود این را به آنها قبولاند حداقل به نظر می رسد از طریق تحریم باشد، حالا اگر این کار می کند یا نه، موضوع دیگری است. ما دقیقا گفتیم که در جنگ مردم بیگناه کشته می شوند و گفتیم اگر فکر می کنید از طریق جنگ به جایی می رسید اشتباه تاریخی کرده اید و این ممکن است مردم ایران را متحد کند برعلیه دشمن خارجی ….

صمد اسدپور ـ و تأکید ما بیشتر روی حقوق بشر بود و آنها هم از ما پرسیدند شما لیستی دارید از افرادی که ناقض حقوق بشر بوده اند و الان به کانادا آمده اند، مثل آقای خاوری، ما گفتیم چنین لیستی نداریم.

علیداد مافی نظام ـ اهمیت حضور این افراد در سنا این بود که این اولین بار بود که سنا چنین نهادی را می پذیرفت. هفته ی پیش از آن هم سه نفر به صورت فردی آنجا پذیرفته شدند و سخنرانی کردند ـ آقایان جهانبگلو، شهروز، احساسی ـ ولی این دو تن نمایندگان یک نهاد بودند. برای سیستم کانادا خیلی مهم است که افراد به صورت دمکراتیک بروند و رای دهند و نمایندگانشان را در نهادی معرفی کنند.

من می خواستم سخنان آقایان را تائید کنم که دولت کانادا تصمیم خودش را گرفته و این درایت بوده تا حد زیادی که آدم بیاید و خودش را از ابتدای کار با تصمیمی که گرفته شده، مخالف اعلام نکند. حالا اینکه با تحریم موافقیم و مخالفیم موضوعی جداست. دولت کانادا یک دولت اکثریت و مستحکم است و قرار نیست تا سه سال دیگر ما انتخاباتی داشته باشیم. دولت آقای هارپر این مسئله برایش خیلی جدی بوده و اگر اشتباه نکنم آقای هارپر یک بار از دولت ایران به عنوان دولت خطرناک یاد کرده بودند. بنابر این محتوای سیاسی صحبت ها خیلی مهم بوده است.

شما سه عضو جدید در هیئت مدیره پذیرفتید. ضمن معرفی آنها بفرمائید گزینش این افراد چگونه بود.

فرخ زندی ـ براساس مقررات آی سی سی در شرایطی که اعضا استعفا بدهند و جای خالی در هیئت مدیره به وجود بیاید، این اجازه داده شده که به طور موقت، رئیس کنگره، تعیین جانشین کنند تا زمان رسیدن به مجمع عمومی بعدی. ما دور هم جمع شدیم و هر کس نظرات خودش را داد و نظرات را روی کاغذ نوشتیم. بین ۱۲ تا ۱۵ کاندیدا داشتیم و چیزی را که در نظر گرفتیم تنها این نبود که افراد صالحی باشند، می خواستیم ببینیم چطور می شود که مکمل مهارت ها و دیدگاه های موجودمان باشند.

صمد اسدپور ـ تاکید داشتیم که خانم ها بیشتر باشند.

فرخ زندی ـ بله همینطور است. بالاخره با نظر جمعی خانم ها مهسا پزشکی و سارا تخشا و آقای مایکل پارسا انتخاب شدند.

خانم تخشا کارمند حقوقی هستند و سابقه ی زیادی در ادارات دولتی کانادا دارند و سیستم حقوقی کانادا را به صورت عملی خوب می دانند. خانم پزشکی هم کار حقوقی می کنند، ضمن اینکه بسیار فعال هستند و از فعالان برگزاری جشنواره تیرگان بودند. آقای مایکل پارسا هم از اعضای ایرانی در تشکیلات حزب محافظه کار کانادا هستند که بارها ترتیب ملاقات های ما را با مقامات مسئول داده اند تا نظراتمان را مطرح کنیم. ایشان بسیار جوان لایق و پر انرژی هستند.

من افتخار می کنم در کنار نسل جوانترمان با تمام مهارت ها و دانشی که یک کانادایی می تواند داشته باشد، کار می کنم.

خانم پزشکی، شما به عنوان عضو جدید هیئت مدیره، ممکن است اولین تجربه تان را از زمان ورود به هیئت مدیره بگویید؟

مهسا پزشکی ـ من از زمانی که وارد هیئت مدیره شدم سرمان بسیار شلوغ بود، نامه ای بود که برای آقای جیسون کنی فرستاده بودند و بعدش هم مسئله بانک تی دی پیش آمد که و دوستان همه زحمت کشیدند و موقعیت خوبی ست که کاری برای جامعه ی ایرانی بکنیم.

در این مدت عکس العمل اعضا و کلا جامعه ایرانی نسبت به اقدامات شما چگونه بوده و تشویق ها و یا انتقاداتشان را چگونه به شما می رسانند؟

فرخ زندی ـ تا آنجا که من اطلاع دارم ما انتقادی تا به حال نداشتیم ولی تشویق زیاد داشتیم. تعدادی از اعضای کنگره مرتب با ما در تماس هستند و به ما اطمینان خاطر می دهند که حمایت آنها را داریم و هرکاری از دستشان بربیاید حاضرند انجام دهند. در نتیجه توانسته ایم این اطمینان را برای اکثر اعضایمان به وجود آوریم که ما در مسیر درست قرار داریم. تا به امروز ما خوشبختانه حمایت بسیار خوبی از جامعه ایرانی در سطحی گسترده داشته ایم.

سه تن از اعضای هیئت مدیره، خانم ها نیاز سلیمی، شعله خلیلی و آقای مهرداد خلیلی استعفا دادند. دلایل این استعفا چه بود؟

علیداد مافی نظام ـ مسائل اجتماعی خیلی پیچیده اند و وقتی که افرادی از قبیل آقا و خانم خلیلی و خانم سلیمی برای چندین سال در چنین نهادی زحمت می کشند، این افراد هرکدام به نوبه ی خودشان، مثل اعضای فعلی هیئت مدیره، چهره های متشخصی هستند، کارآموخته اند، سواد خوبی دارند، با انتخابات و دور جدید یک مقدار تغییراتی رخ می دهد در نحوه ی عملکرد نهادها، مثلا ممکن است در یک هیئت مدیره ای در یک روز سی، چهل ایمیل ردوبدل شود و ممکن است این سی، چهل ایمیل راجع به سوژه ای ردوبدل شود که برای بعضی افراد اولویت نیست. بوروکراسی ویژگی اش این است که افراد به نحوه بخصوصی از انجام کار عادت می کنند، در صورتی که با انتخابات و آمدن چهره های جدید خیلی از این چیزها عوض می شود. هم محتوای قضیه تحت تأثیر قرار می گیرد و هم نحوه ی عملکرد. فکر کنید روزی سی ایمیل که توقع هم هست که همه خوانده شود و پاسخ داده شود، چه حجمی می شود. بعضی ها واقعا وقت ندارند. مثلا میزان وقتی که آقای زندی می گذارد، بسیار بیشتر از من است. من واقعا با داشتن یک بچه ی کوچک نمی توانم چنین وقتی را بگذارم.

و آخرین مسئله در رابطه با استعفای دوستان هم این است که چندین مسئله ی گوناگون جامعه ی ما دارد، بالاخره چند اولویت لازم است و ما همه قبول داریم که ما این مسائل را داریم، کسی نمی گوید ما مسئله ی حقوق بشر نداریم. اما همانطور که آقای حریری اولین رئیس این نهاد، بعد آقای اصفهانی زاده و الان هم دکتر زندی، می گویند، اهمیت کارشان این است که این نهاد، وجود دارد. مشابه آی سی سی شما اندک پیدا می کنید و من فکر می کنم آینده ی این نهاد روشن است.

فرخ زندی ـ خانم ها خلیلی و سلیمی و آقای خلیلی طی ایمیلی رسمی استعفایشان را اعلام کردند به این صورت که بی ارتباط نیست با چیزی که علیدادجان صحبتش را کرد. گفته بودند که ما اختلاف سلیقه داریم و این اختلاف سلیقه باعث می شود در خیلی از زمینه ها از نظر برخوردی که با قضایا داریم، روند کاری، روند کاری مطلوبی نباشد. در نتیجه آنها کاری که در سابق می کردند و دلشان می خواهد ادامه دهند که مفید باشند فکر می کنند نمی توانند به نحو کامل در شکل جدید هیئت مدیره انجام دهند، ترجیح می دهند برای ادامه ی کار از این تشکیلات خودشان را کنار بکشند.

صمد اسدپور ـ اصولا در هر سازمانی، حتی تیم های پزشکی، وقتی رئیس یک بیمارستان عوض می شود، آن رئیس جدید تیم خودش را می آورد، مثلا عده ای که با آنها در بیمارستان دیگری کار کرده. روال هست که آدم جدید دوستان خودش را می آورد چون آنها را می شناسد و می خواهد با آنها کار کند. این روال در کارهای اجتماعی و اداری وجود دارد در همه جا، مثل نخست وزیر که هیئت خودش را می آورد ولی معنایش این نیست که قبلی ها بد کار می کردند، معنی اش این است که ما با این ها می توانیم کار کنیم.

ولی در یکی دو شبکه تلویزیونی که می شناسیم، صحبت از انتخابات می کنند، از “آئین نامه” کنگره و از حقوق بشر. در مورد انتخابات که ما کاره ای نبودیم و هیئت مدیره ی پیشین انتخابات را برگزار کرد و چند نفر هم ناظر داشتند و گروه های مختلف هم نظارت داشتند و به نظر من بسیار خوب انجام دادند، بی طرف بودند و رعایت اصول هم شده بود. اگر انتقادی باشد باید به برگزارکنندگان انتقاد کرد که آنها هم جوابگو خواهند بود.

اما در مورد آئین نامه (bylaw) به نظر من کسی که می خواهد در این خصوص بگوید باید دقیقا اشاره کند که مثلا با توجه به بند شماره ۳ و … نقض شده و اگر شده شما جوابگو باشید. اینکه بروند در جایی بگویند آئین نامه نقض شده پس ما هم می رویم، این درست نیست. ما اصلا شروع به کار نکرده بودیم که آئین نامه ای نقض شده باشد. کدام قانون و تبصره نقض شده؟ این ها کلی گویی و فرار به جلو است.

نمونه ی کارهایی که الان انجام شده، در دوره های پیشین آی سی سی هم انجام شده. می توانند از کسانی که این آئین نامه را نوشته اند، از هیئت مدیره دوره ی اول، بپرسند کجای این آئین نامه نقض شده.

مطلب دیگر اینکه، وقتی در جایی تیمی می رود باید تحمل کنیم، بنشینیم دور هم صحبت کنیم، شاید اگر شش ماه طول می کشید این دوستان نزدیک تر می شدند و ما می توانستیم دیالوگ داشته باشیم. استعفا کردن معمولا کار خوبی نیست، من تجربه ی کاری زیاد دارم، خانم خلیلی و دوستان دیگر برای ما خیلی محترم هستند و به نظر من این دوستان باید می ماندند و ما حاضر بودیم اگر اختلاف سلیقه ای هم بود برطرف کنیم و کار را ادامه می دادیم.

در مورد حقوق بشر هم من اعتقاد دارم در تمام کشورهای دنیا حقوق بشر مطرح است. این حقوقی ست که همه را درگیر می کند، در کانادا و آمریکا هم ممکن است باشد، اگر کسی به موضوع حقوق بشر اشاره کند، مسئله ی سیاسی نیست بلکه انسانی ست و هر کسی حق دارد به نقض این حقوق معترض شود.

داود کفایی ـ من خیلی متأسفم آنها رفتند. دوستان خوبی بودند و من دوست داشتم که آنها زمان بیشتری می دادند و تجاربشان را به اشتراک می گذاشتند.

نکته ای که می خواستم اشاره کنم این که دکتر مافی نظام از اول کنگره بودند و در جریان نوشتن آئین نامه هم بودند باید از ایشان پرسیده می شد که چه مواردی نقض شده. به نظر من موضوع شخصی بوده. ما دوست داشتیم با هم کار کنیم. من دوست دارم آنها در آی سی سی شرکت کنند، راهنمایی کنند و اجازه دهند از تجاربشان استفاده کنیم. این موضوعی شخصی نیست و مسئله جامعه است. همه می خواهند به جامعه خدمت کنند و شاید نحوه ی خدمت فرق می کند، هیچکدام منفی نیست و فقط از دیدگاه های مختلف است.

علیداد مافی نظام ـ امیدواریم که بتوانیم همانگونه که در هیئت مدیره صحبت شده در یک فرصت مناسب از دوستان دوره قبلی خانم ها خلیلی و سلیمی و آقای خلیلی و بخصوص از خدمات آقای بهنام اصفهانی زاده رئیس سابق آی سی سی  طی مراسمی قدردانی کنیم. چرا که دوستان واقعا زحمت کشیدند و انرژی و وقت خودشان را در اختیار آی سی سی گذاشته بودند.

با سپاس از شما که در این نشست شرکت کردید، و به امید موفقیت های بیشتر برای کنگره ایرانیان کانادا.