پروژه ستاد کار: آسیبشناسی یک کودتا، اثری از گیتا هاشمی روز جمعه اول مارچ در تورنتو و در گالری ای اسپیس به نمایش گذاشته خواهد شد.
این پروژه سه بخش اجرا، نمایشگاه و پخش را شامل میشود. نمایشگاه شامل سند دست نویس گزارش سیا از کودتای سال ۱۳۳۲ علیه دولت مصدق است و این سند در ۶۰ صفحه بزرگ در ابعاد ۱۸.۵ در ۱.۵ متر توسط هنرمند بازنویسی و سپس با رنگ سیاه و قرمز ویرایش شده است. ویرایش به معنای لغوی آن نیست بلکه گویی هر صفحه داستان نهفتهای در خود دارد که در برخی لغات خود را نشان میدهند و این دوگانگی ظاهر و باطن با رنگهای سیاه و قرمز، در پس زمینهای سفید متمایز شدهاند. این سند که در اپریل سال ۲۰۰۰ منتشر شد تنها بخشی از اسناد سیا در رابطه با کودتای ۱۹۵۳ میباشد و گزارشهای دونالد ویلبر یکی از دو نفر طراحان کودتا در ایران را شامل می شود.
در بخش هنر اجرایی که همزمان روی اینترنت پخش مستقیم خواهد شد ۶ نفر، متن ترکیبی از گزارش سیا، وقایع تاریخی و بخشهایی از تجربیات شخصی خود را بازخوانی میکنند. این اثر هنری سیاسی ریشه در تجربیات شخصی هنرمند دارد که با گذشت سالها فراتر از خویش رفته و جنبه سیاسی اجتماعی یافته است. چیدمان اثر به نوعی است که تلاقی تجربه شخصی و تجربه جهانی از استعمار غربی باشد و کودتایی که در زمانی مشخص و در مکانی مشخص و بر آدمهایی مشخص اثر گذاشت را از خویش به در برد تا تاثیر آن بر چگونگی شکل گیری وقایع پس از آن تا انقلاب ۵۷ مشهود گردد. میتوان ردپای این تاثیر را در انقلاب و چگونگی قدرت گرفتن احزاب و گروههای خاص و تشدید قدرت به سود بخشی از بافت اجتماعی سیاسی جامعه با عقاید مشخص جست، که نتیجه آن تا به امروز گریبان گیرمان است. اما اسناد سیا به ما مینمایاند که این کودتا تنها در ایران هم نماند بلکه مدلی شد برای سلسله کودتاهای آمریکا در کشورهای مختلف. به همین منظور شرکت کنندگان در بخش اجرای اثر تنها ایرانی نیستند بلکه دوستان فلسطینی، مصری، تامیل و آمریکایی نیز تجربیات سیاسی اجتماعی خود را که به نوعی در پیوند با این اثر معنا مییابند، با ما به اشتراک خواهند گذاشت. این شکستن مرز شخصی و جمعی، ایرانی و خارجی، هنر و سیاست و مهمتر از همه شاید مفهوم تاریخ است که در این اثر بیش از همه فکر مخاطب را به خود مشغول میکند. تاریخ چیست؟ با نگاه به نوشتارهای گوناگون پیرامون کودتای ۱۳۳۲ میتوان دریافت که شاید ما از تاریخ چیز زیادی نمیدانیم، جز خوانشهایی گوناگون از واقعهای مشخص. این بر عهده خواننده است که از میان اسناد گوناگون خوانشی موجه داشته باشد. هر از گاهی درهای بسته که نگهبان انبوهی از اسناد محرمانه میباشند بر روی عموم باز میشوند و بخشی گزینش شده از آن منتشر میگردد. حال این بر عهده ماست که آن اسناد را دقیق بخوانیم و به دنبال پاسخ برای سئوالهای ناتمام تاریخمان بگردیم و در این حین حداقل اگر پاسخی نیست سئوالهای جدید مطرح کنیم.
این پروژه بخشی از نمایشگاه تک نفره هاشمی با عنوان “زمان گذشت است” که شامل دو پروژه دیگر با نام های “یادبود ناپایدار” و “از سایه های متغیر” میباشد و از ۱ تا ۳۰ مارچ ارائه می شود.
یادبود ناپایدارچیدمان و ویدیویی است که بر ادبیات زیرزمینی ایران در دهههای چهل و پنجاه و پسزمینهی باورها و فعالیتهایی که به انقلاب ۱۳۵۷ انجامید، تمرکز و بر پیآمدهای انقلاب درنگ می کند، و همچنین به بازنویسی جمعی و شراکتی نامهای انسانهایی میپردازد که پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در طی سالهای ترور و اعدام سیاسی در ایران کشته شدند.
سایه های متغیر داستانی چند رسانه ای و چند روایتی است از زبان زنان سکولار که در انقلاب شرکت کردند و زندگی شان به پناهندگی و تبعید انجامید.
برای آدرس گالری و اطلاع بیشتر به این وبسایت رجوع کنید:
http://www.aspacegallery.org/