نوشته: هارون صدیقی

شرافت و یکدستی شخص کاتلین وین با آشکارا سخن گفتن درباره ی همجنس گرایی اش، به نمایش گذارده شد.

آنهایی که به این مجادله دامن می زنند که وین باید به خاطر خطاهای مک گینتی کیفر ببیند، بایستی روی هوداک هم خط بکشند به خاطر مایک هریس و هوروات را هم خط بزنند به خاطر باب ری.

برای نجات این روستا، آن را ویران کنید. این بود منطق آمریکایی ها در به آتش کشیدن روستای “مای لای” و کشتار ۴۰۰ زن و کودک آن روستا در جنگ ویتنام.
صدهزار شغل را در بخش عمومی نابود کنید تا یک میلیون شغل جدید خلق شود. این است نقشه ی آقای تیم هوداک برای نجات اقتصاد انتاریو. طرحی که با واکنش هایی نظیر “قلابی”، “یک فاجعه ی مطلق”، “یاوه گویی محض” از سوی اقتصاددانان برجسته روبه رو گردید و مردود شناخته شد. آنان می گویند هوداک و اقتصاددانان دست راستی آمریکایی که مورد مشورت او بوده اند، همه ی محاسباتشان خطا بوده است. دل و روده ی خدمات عمومی را به میزان ۱۰درصد بیرون کشیدن، می تواند به مراتب هزینه ی بیشتری به دوش سیستم بگذارد تا عملی کردن پیشنهاد وی با کاهش ۵/۳ درصد مالیات کمپانی ها، این کاهش مالیات ها، در بهترین شرایط، می تواند تنها ۲۰ هزار شغل ایجاد کند نه ۱۲۰ هزار ـ آن هم با این پیش فرض که فرض های ایشان درست باشد، که نیست.

Liberal-S
شرکت ها تفاوت ناشی از کاهش مالیات را به جای سرمایه گذاری برای ایجاد شغل به جیب می ریزند ـ عادتی که به خاطر آن مورد سرزنش بانک کانادا قرار گرفته اند. اگر مالیات کمتر، شغل آفرین بود، انتاریو تاکنون غرق در کار بود، زیرا که هم اکنون این ناحیه حکومتی پایین ترین سطح مالیات شرکتی را دارد. آن گونه که هوداک مدعی است، “کاهش دائمی مالیات می تواند منجر به ایجاد شغل های ثابت شود”، و بایستی منطقن در پی حذف کامل مالیات بر درآمد شرکت ها برآید.
آسیب ناشی از تکه پاره کردن بخش عمومی به گونه ای ناهمگون توزیع خواهد شد، با این فرض که هوداک پزشکان، پرستاران و پلیس را کاهش ندهد. معنای این کار این است که کاهش های نامتناسب در جاهای دیگری مانند بهداشت، خدمات اجتماعی، و خدمات دولتی صورت می گیرد. طرح او برای اخراج آموزگاران، تکرار جنگ مایک هریس با مشاغل حرفه ای خواهد بود.
بر پایه ی نظر کنفدراسیون انجمن های اعضای آکادمیک دانشگاه های انتاریو (Ontario Confederation of University Faculty Associations) کاهش [بودجه] در بخش آموزش “منجر به انهدام اعتبارات آموزش پس از دبیرستان خواهد شد” طرح وی برای کنار گذاشتن یک سوم مقررات مربوط به کار و پیشه و نابود کردن College of Trades ، به پایین رفتن استانداردها و حمایت از مصرف کننده خواهد انجامید.
(طرح او یک رویکرد رادیکال تر از طرحی است که محافظه کاران استفن هارپر اتخاذ کردند، که مثلن، به گونه ای درست، رفتند به سراغ مشاوران قلابی امور مهاجرتی۹.
آندریا هوروات، در حکم مایکل ایگناتیف ان. دی. پی است. وی در موضع رهبر لیبرال های فدرال، پی در پی تهدید می کرد که دولت هارپر را که در آن زمان دولت اقلیتی بود، سرنگون خواهد کرد، در حالی که مرتبن آنها را تقویت می کرد. هوروات دو سال را صرف تهدید دولت اقلیت لیبرال ها به سرنگونی کرد، حتی در زمانی که از دالتون مک گینتی، و بعدن از کاتلین وین پشتیبانی می کرد. سرانجام هنگامی که هوروات تهدیدش را عملی کرد، این کار را در مورد بودجه ای کرد که همچون لباسی بود که بر قامت ان دی پی دوخته شده بود ـ یک برنامه بازنشستگی استانی برای آنها که کار می کردند (خود او و طرفدارانش)، مزایای رفاهی بالاتر، مزایای کودکیاری بالاتر، و …
اکنون یک کارزار کلیشه ای مردمی را اداره می کند که سبب افتخار راب فورد خواهد شد ـ “ضایعات” را کاهش دهید، دستمزد مشاورها را پایین بیاورید، دستمزد مدیران بخش عمومی را کاهش دهید، و “یک وزیر صرفه جویی” منصوب کنید، که بلکه گونه ای ساحرانه، ۶۰۰ میلیون دلار در سال صرفه جویی کند. او در مورد برابری درآمد، حرفی برای گفتن ندارد، چه رسد به ایجاد شغل.
او دارد “به جناح راست لیبرال ها می راند با این هدف که آرای محافظه کاران را به چنگ آورد”. این مطلبی است که ۳۴ عضو عمده ی ان دی پی در یک نامه ی سرگشاده به منظور مقابله عنوان کردند و هشدار دادند که او ممکن است در پی راهگشایی برای دولت هوداک باشد.
وی در پاسخ گفت که قصد ندارد “فساد (لیبرال) را لاپوشانی کند”، ولی دولت اکنون کمتر از سال گذشته یا سال پیش از آن، “فاسد” است ـ البته اگر هیچوقت در ادراک عمومی “فاسد” بوده باشد.
مک گینتی نه خود پولی به جیب زده است و نه وزیران و اعضای ستادش. او دو نیروگاه گازی را به دلیل های سیاسی منتفی ساخت تا بتواند کرسی های لیبرال ها را در می سی ساگا و اوک ویل در انتخابات آخری نگه دارد، آن هم به بهای کلان یک بیلیون دلار طی ۲ سال، آن طور که چندی بعد آشکار شد، اما خروش و سروصدای ان دی پی و محافظه کاران نیز با نگرش به مخالفتشان با محل نیروگاه ها، ریاکارانه بود.
هوروات نتوانست منطقی معتبر برای به راه انداختن یک انتخابات عرضه کند. وی، خیلی ساده، به یک محاسبه ی سیاسی دست زد که هرچه وین بیشتر در پست نخست وزیری بماند، ان دی پی بخت کمتری برای برد خواهد داشت.
این یک سپاسگزاری برای نخستین بانوی نخست وزیر انتاریو به شمار می رود. در گذر ۱۶ ماه زمامداری خود، وین بارها به خاطر نیروگاه های گازی پوزش خواسته است. همچنین در مورد جنجال e-health *و آمبولانس ORANGE *. وی روند چندین سیاست مک گینتی را که یا بد طراحی شده، یا بد اجرا شده بود، معکوس کرد. طرح کازینوهای کلان کنار گذاشته شد. اعتباراتی برای مسابقه های اسب سواری زنده، پیدا شد. دستمزد پایه (حداقل) افزایش یافت. ارتباط با آموزگاران احیا شد. ساختار زیربنایی حمل و نقل عمومی، به ویژه در کلانشهر تورنتو، از اولویت اول برخوردار گردید. قوه مقننه به مدنیت نزدیک شد.
آنهایی که به این مجادله دامن می زنند که وین باید به خاطر خطاهای مک گینتی کیفر ببیند، بایستی روی هوداک هم خط بکشند به خاطر هریس و هوروات را هم خط بزنند به خاطر باب ری.
وین گام هایی برای ایجاد تعادل بین احتیاط مالی و فراهم ساختن محرکه های اقتصادی برداشته ـ اقتصادی که هنوز از زیر فشار و اثرهای جهانی شدن و اقتصاد هنوز از نقاهت درنیامده ی آمریکا می باشد. در روزگاری که تولید بی رمق شده و غربِ پس از دوران صنعتی شدن که زمان پیش می رود، هیچ گونه راه حل سریعی در دسترس نیست.
کسر بودجه ۵/۱۲ میلیارد دلاری و بدهی ۳۰۰ میلیارد دلاری، آن چنان رسوایی نیست که هوداک به رخ می کشد. حتا هارپر در برابر نیاز به رفع کسری بودجه، پس از آب شدن اقتصاد جهانی پس از ۲۰۰۸، پشت خم کرد.
وین یک فرمان منسجم خط مشی عمومی ارائه کرده است که وزارت کشاورزی را هم شامل می شود و خودش آن را برعهده گرفته است.
تجربه های وی در اداره ی وزارتخانه های آموزش، ترابری (حمل و نقل)، امور شهرداری ها، امور مسکن و امور بومیان، به او این امکان را می دهد که یک نخست وزیر با عتماد به نفس باشد.
افزون بر این ها، هرگز هیچ جنجال و رسوایی در دور و بر او دیده نشده است.
شرافت اخلاقی و یکدست بودن شخصیتی او در بیان آشکار و عیان دگرباش بودن وی و نیز منسجم نگه داشتن خانواده اش همراه با شریک خویش و همسر سابق و فرزندانشان، نمودار می گردد.
کسانی که به دلیل های مذهبی یا غیرمذهبی با همجنس گرایی مخالفت می کنند، حق دارند نظرشان را ابراز کنند، اما همان خط مشی دموکراتیک که به آنان این حق را می دهد، دیگران را هم مجاز می داند که جنسیت خود را برگزینند. این که زندگی خصوصی وین در این کارزار انتخاباتی، “مسئله” نیست، بزرگداشتی است از ارزش های کلی و خردمندی کانادا.
کاتلین وین، مانند بسیاری از سیاستمداران، مصنوعی نیست. او به دیگران گوش می دهد و به مخالفانش احترام می گذارد. باورمندی درازمدت او به تصحیح کارهای خطایی که در حق مردم اصلی این سرزمین (aboriginal) صورت گرفته، اصالت دارد، همانگونه که تعهد او به پیوند دادن و یک پارچه کردن مهاجران با خانواده کانادا اصالت دارد.
با نگرش به ویژگی های شخصی و سیاسی این بانو، کاتلین وین بهترین گزینه برای نخست وزیری است.

* E-health: امور بهداشت و درمان که به یاری ارتباط الکترونیک انجام می گیرد.
* ORANGE: خدمات بهداشت و درمان انتاریو که با آمبولانس هوایی و زمینی انجام می گیرد و رنگ خودروهای آن نارنجی است. پیشتر، خدمات آمبولانس هوایی انتاریو نامیده می شد.