ایرانگردی

چو خسرو به نزدیک سنگان رسید

سراپرده خسروانی بدید

کوهسار سر بر آسمان ساییده البرز، زایشگاه آبشارهای بیمانندی است، هر یک آرامبخش دل و جان کسانی که هنوز دل در گرو مام پر مهر طبیعت دارند. و یکی از اینان آبشار کمانی شکل سنگان در دامنه کوه مزرا است که چون تکه نخی سیمین در ارتفاع ۲۴۰۰ متری میدرخشد. این کمان کوهستانی به عنوان یک جاذبه گردشگری همه روزه پذیرایی بسیاری از دوستداران طبیعت است.

برای دست یافتن به روستای سنگان ۲۰ کیلومتر جاده کوهستانی در مسیر امامزاده داوود را باید در نور دید. ده سنگان، روستایی کوهستانی و بسیار زیبا در شمال‌غربی تهران و کمی بالاتر از سولقان است. اوج شکوه و زیبایی آبشار سنگان در فصل پرآبی یعنی فروردین و اردیبهشت ماه است. زمانی که سراسر این مسیر سرشار از امواج عطرآگین گیاهان خوشبو و سبز است. درختان و درختچه‌های سرسبز، سایه‌سار خود را بر جوی‌های خوش‌آهنگ آب پراکنده کرده و نغمه پرندگان خوش‌آوا جنجالی در این مرغزار می‌فکنند. در زمستان هم آبشار یخ‌زده بسیار چشمگیر و چشم‌نواز است. رودخانه کن در بیشتر جاهای آن در سمت راست شما با صدایی گوش‌نواز در حرکت است. کو‌ه‌های البرز مرکزی، آبشار بلند دره سنگان، نمای قله پهنه‌سار، چشم‌انداز روستا و دره سنگان و سرانجام کوه مزرا که به باور روستاییان مزار منوچهر پادشاه پیشدادی ایران بوده بخش کوچکی از جذابیت‌های پیرامون آبشار سنگان است.

sangan-f

ز سنگان برآمد خروش هژبر

سر کوه ساییده بُد تیره ابر

” … در یک روز زمستانی (دی‌ماه ۱۳۸۶ خورشیدی)  در هوایی صاف و بدون ابر، با آفتابی که زیبایی‌ها را دوچندان می‌کرد، پیچ‌و‌خم پاکوب مسیر دهکده را که از میان باغ‌های میوه روستائیان می گذرد طی می‌کردیم. در خود روستا برف کمی نشسته و از کنار امامزاده بر مقدار برف افزوده می‌شود، اما بیشتر مسیر ما در گل و یخ طی شد. ما آبشار را ساعتی روبروی خود می‌دیدیم.

sangan-1

بی‌تردید برای افرادی که آبشار را فقط در فصل تابستان دیده‌اند، دیدن آبشار در فصل زمستان لذتی صدچندان دارد. کله قند یخی در حدود ۱۰ متری در پای آبشار تشکیل شده است و آب از بلندای صخره سنگی بر روی این کله قند یخی می‌ریزد که هر روز بر مقدار آن افزوده می‌شود. دورادور چند دقیقه به تماشای آن می‌ایستیم و آفریننده زیبایی‌ها را می‌ستاییم. زیبایی خیره کننده آبشار یخ زده ما را آنچنان به وجد آورده بود که دیدگان سیری‌ناپذیر ما را دمی رها نمی‌ساخت.”

 sangan-2

ز ریزش سحابها، در آبها حبابها

چون جوی نقره آبها، روان درآبشارها

(قاآنی)