اقتباس از مقاله های آقای دیوید گنکس (David Gankes)
آقای دیوید گنکس، روزنامه نگار و منتقد ادبی می نویسد که چندی پیش در یک سخنرانی شخصی از من پرسید که باورهای آئین بهائی چه هستند و آیا گروهی هستند که دیدگاه شان متضاد از آموزه های آئین بهائی باشد. این سؤال هرگز به ذهن من رسوخ نکرده بود زیرا در تجربه شخصی ام بهائیان معمولاً مردمی با محبت، مهربان، آرام و پذیرا هستند، بنابراین سعی نمودم تصور کنم که مخالف این خصوصیات در چه گروهی می تواند گنجانده شود. سپس به یاد آوردم که حزب نازی و اقدامات آن علیه بهائیان (و میلیون ها نفر از بیگناهان دیگر) در آلمان نمایانگر بسیار نزدیکی است از گروهی که دیدگاه شان کاملاً متضاد با آموزه های آئین بهائی بوده است.
نازی ها معتقد به برتری نژادی و برتری آریایی ها به سایر انسان ها بودند چنانچه بهائیان معتقد به یکپارچگی نژاد بشری و از بین بردن هر گونه تعصبات و ایجاد وحدتی عالم گیر هستند. نازی ها به سلطه نظامی همه ملل در تحت حکومت یک کشور معتقد بودند چنان که بهائیان کره زمین را به عنوان یک کشور تصور می کنند. نازی ها معتقد به خشونت و ادامه جنگ بودند و بهائیان به صلحی جهانی ایمان دارند. نازی ها به نابودی دشمنان خود اعتقاد داشتند و بهائیان معتقدند که باید دشمنان شان را دوست داشته باشند. نازی ها به نفرت اعتقاد داشتند ولی بهائیان معتقد به عشق هستند.
حکومت آن زمان آلمان که از اعضای اصلی حزب نازی بودند باعث از بین بردن میلیون ها نفر از افراد بیگناه با عقاید متفاوت منجمله بهائیان شدند.
تشکیل جامعه بهائیان اروپا در سال ۱۹۰۵ میلادی از کشور آلمان آغاز شد و در سال ۱۹۱۳ جامعه بهائیان آلمان تا آن اندازه توسعه یافته بود که حضرت عبدالبها برای دیدار آنها به آلمان سفر کرده و در مقابل جمع کثیری از مشتاقان آئین بهائی سخن گفتند. پس از آن دوستداران حضرت عبدالبها (جانشین حضرت بهاءالله بنیانگذار آئین بهائی) نمادی به عنوان یادبود از آن سفر تاریخی را بنا نمودند. جامعه بهائیان آلمان در دهه ۱۹۲۰ میلادی رشد بیشتری یافت و در نتیجه در سال ۱۹۲۳ اولین محفل روحانی ملی بهائیان (هیئت انتخابی جهت اداره امور جامعه بهائی) آلمان تشکیل شد. ولی سه سال پس از به قدرت رسیدن حزب نازی سرکوب بهائیان شروع شد. هیملر، یکی از مسئولین اصلی هلوکاست در نطق معروفش در سال ۱۹۳۷ بهائیان را محکوم به حمایت از روابط بین المللی و صلح و دوستی نموده، آئین بهائی را در آلمان غیر قانونی اعلام نمود و نماد یادبود سفر حضرت عبدالبها را نازی ها خراب کردند. دو سال پس از آن تمام رهبران جامعه بهائی در آلمان دستگیر و زندانی شدند و آقای دکتر هرمن گراسمن (Herman Grosman) دفاع بهائیان را که همراه روشنفکران، نویسندگان و روزنامه نگاران به دادگاه کشیده شده بودند به عهده گرفت و خوشبختانه موفق شد تا حکم اعدام های فوری اکثر آنها را به جریمه های سنگین و زندانی های طولانی تخفیف دهد.
بار دگر در سال ۱۹۴۲ دستگیری جمعی بهائیان آلمان، لهستان و مجارستان منجر به اعزام آنان به اردوگاههای کار اجباری شد. خوشبختانه نازی ها شکست خوردند، اما ایدئولوژی برتری نژادی و ناسیونالیسم آنها در حال برگشت است و رونق تعصبات دینی و عدم تحمل سایر باورها و برتری جوئی مذهبی به روندی که در گذشته باعث کشته شدن بیش از پنجاه میلیون انسان در جنگ دوم جهانی شده بود نیرویی جدید داده و این پدیده نو در حال گسترش است. متأسفانه بسیاری ملت ها جنگ جهانی دوم را فراموش کرده اند و این مسئولیت مهم بر عهده انسان های شریف در سرتاسر عالم است تا اطمینان حاصل کنند که مردم به یاد آورند که همگی بنده یک آفریدگار هستند، اصل و نسبی واحد دارند و بشریت احتیاج به ایجاد یک جامعه متحدجهانی دارد.
پس از اتمام جنگ دوم جهانی با پشتیبانی مقامات شهرداری بهائیان آلمان بنای یادبود سفر حضرت عبدالبها را به آن کشور دوباره ساختند. حتی اولین مشرق الاذکار (عبادتگاه) بهائیان در اروپا در آلمان در شهر فرانکفورت در سال ۱۹۶۴ با ظرفیت ششصد نفر افتتاح شد. آنچه در این بین ثابت می شود آنست که رژیم ها می توانند انسان ها را از بین ببرند ولی نمی توانند از محبت و عشق و امید و آنچه سرنوشت یک جامعه متحدجهانی است جلوگیری کنند. حضرت بهاءالله می فرمایند:” ای دانایان امم از بیگانگی چشم بردارید و به یگانگی ناظر باشید و به اسبابی که سبب راحت و آسایش عموم اهل عالم است تمسک جوئید. این یک شبر (وجب) عالم یک وطن و یک مقام است. از افتخار که سبب اختلاف است بگذرید و به آنچه علت اتفاق است توجه نمائید. نزد اهل بهاء افتخار به علم و اخلاق و دانش است، نه به وطن و مقام. ای اهل زمین قدر این کلام آسمانی را بدانید، چه که به منزله کشتی است از برای دریای دانایی و به منزله آفتابست از برای جهان بینایی.”
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
