دسته: ادبیات

شعر: هوشنگ ابتهاج- اخوان ثالث- فروغ فرخزاد

همه ‌جا با من می‌آید، سر ایستادن هم ندارد. نه‌ تنها راه رفتن را دشوار که خواندن سنگ ‌نوشته‌ها را هم ناممکن می‌کند. امروز نه ‌تنها خودش که برای آزار

این مجموعه مشتمل بر نه داستان کوتاه است: داستان‌های “انگار یه چیزی کمه”، “شرم”، “مرد اسکلتی”، “آواز گوسفندها”، “نفهمیدم چی شد”، “جوش چرکی

یک روز بعد از تاریکی هوا با هم رفتند به زمین بازی مدرسه و لوئیس ادی را روی تاب زنجیری بزرگ هول داد. ادی خودش را سپرده بود به

بیش از دو دهه است که عباس صفاری شاعر ایرانی مقیم لس آنجلس، در مصاحبه‌هائی که در ایران با او انجام شده و معمولاً در مجلات و روزنامه‌های چاپ

صدایم می کنند
صدایم می کنند
از پشت مِه سنگین دیماه
در پایه ی خونین این کوهستان
صدایم می کنند:

توفان برده تهران را
به اعماق اندوه عصر
که یادش آورده تنهاست وقتی خورشید می‌رود

ساعت چهار بعدازظهر است ولی حجم سیاهی که مدام جابه‌جا می‌شود فضای اتاق را تاریک کرده است. روز قبل اندک ‌اندک فروغ خاطره‌ ها با فرو افتادن رو

انسانِ تنهای قصه‌ ی حسین رحمت پریشان‌حال است. نه که جنون دارد که به حال خودش نیست. او با تابوت حمل جسدش حرف می‌زند. تنهایی، پس از مرگ هم …

من زندگیم را
برای کس دیگری
زندگی کرده ام
که نمی دانم کیست

جندان‌‌از تو دورم‌که حتا نمی‌توانم پیشانی‌ات‌ را به تسلیت ببوسم. می دانی عزیز، همه شما در ‌گذشته و خاطرات من، در مه زندگی می‌کنید. سالها است که …

رمان «عبور گرم تابستان» قصه یر عشق است و پشیمانی، قصه ی دو نسل است؛ نسلی که در روزهای پیشاامروز است …

آخرهای ماه آگوست یک روز شنبه جین برای بردن پسرش از شهر خودش تا هالت راند. روز داشت سرمی ‌آمد که جین رسید خانه مادرش. او را بغل کرد و بعد از اینکه جیمی …

ویژگی بارز یا خصیصه ی مشترک همه این اشعار علاوه بر ایجاز و اختصار، سادگی و روانی این اشعار است

به یلدای زلفم دلی بسته باشد
دو صد تا گرفتار و یک خسته باشد
به موی سیاه و به لب هام امشب
سیاهی دوران، شکر رسته باشد

غمگین مباش
به خاطرِ مردان و غوغای دروغینشان
آرام باش عزیزکم آرام باش!
اینان می توانند بی آبرویت کنند؟

ماه آگوست بازار سالانه مال فروشها، نمایش های سوارکاری کابوی ها و رقابت های بهترین دامهای پرورشی در محل نمایشگاه در بخش شمالی شهر هالت برگزار شد. این بازار مکاره با رژه ای که از بخش جنوبی خیابان مین راه افتاده بود و به سوی راه آهن و انبارهای قدیمی حرکت می کرد آغاز شد. آن روز باران می‌آمد

حکایت همین بود
از خاطره شهر، هفتگل شروع شد
“رودکی” همسایه ی “پروین اعتصامی” بود
ما در خانه های متروک نفتی ها سکونت داشتیم،

مثِ شاپرک
توی درختا
وول می خوردم.
خونه م ناپیدا
جنگل وحشت زا
شب بی انتها.

با این جمله می‌توانستم یک قرن تنها بمانم و فکر کنم به دو روزی که مال خودم بود. شوهرم حرف می‌زد.صدایش هیجان سال‌های پیش را داشت. رویم را به طرفش کردم و صدای خودم را همزمان باخاموش

انتظار و خواست خانواده ها از همان اول افشای حقیقت و اجرای عدالت بوده است. اما دادخواهی در نظام دادرسی قضایی طی سال های پس از آن مخدوش شد. نه حقایق این پرونده فاش شد، نه عدالت اجرا شد. اما همان اطلاعات محدودی که در حکم دادگاه منتشر شد، نشان می دهد که متهمین این جنایات در اعترافاتشان نه فقط از سعید امامی

با تو ام، ای مرد سربلندِ هزاره!/ بر تو نشسته است عالمی به نظاره /همچو سهند استوار بودی و سرسبز /چیست که اکنون گرفته‌ای تو کناره؟
دوش که ایرانه خانم از رِه رویا /کلبه‌ی ما را نمود غرق نگاره،

«از دست رفته» مجموعه ۱۵ داستان کوتاه است درباره جنبه‌های مختلف زندگی امروز بشر. یکی از داستان‌های این مجموعه درباره «کوری» در مفهوم تمنا برای ندیدن چیزی است که دیدن آن از آستانه تحمل خارج است. جلوه‌ای از یک «فقدان» به عنوان تم مشترک همه داستان‌های «از دست رفته»….

مردگان را
از تابوت بدرقه می کنیم
بر زبان 
به خانه باز می گردانیم

وسط‌ های هفته وانت لوئیس را پر اسباب کردند و به سمت غرب به طرف کوهستان حرکت کردند. هرچه به کوهستان نزدیکتر می شدند کوهها در دیدرس آنها بزرگتر می شدند و قد می افراشتند. به فرانت ریج که رسیدند پیش زمینه درختزار تاریک و بر فراز آن کوهها حتی در این فصل سال در ماه جولای با کلاه سفیدشان….