دسته: ادبیات

از اول پروژه که عملیاتی شد و کارخانه شروع به تولید کرد، با دادن حق سنوات، عیدی و پاداش، محترمانه عذر ما را خواستند…ماندیم بی راه چه کار کنیم

هر بار زیر شکنجه آرزو می کرده است که مرده باشد. اما چرا حالا… از بیاد آوردن لحظه تیر باران، ناگهان … به آب ولرم زیر دوش آب و

تبعیدی فقط آن کس نیست که از زادبوم خویش تارانده شده باشد. تبعیدی می‌تواند از زبان، فرهنگ و هویتِ خویش نیز تبعید گردد. آن‌کس که

روی این مبل که می نشینم، و به یک شیئ خیره می شوم؛ آن شیئ منبسط می شود در گذار حرکتش در لحظه. و آن لحظه که شکل عوض

آهنگی قدیمی را
بی مطرب و دایره در خیابان های تهران زمزمه می کنم
ناگهان صدایم را قطع می کنند با تبر

گربه‌ها تصمیم نمی‌گیرند آخرین مجموعه داستان ناتاشا امیری داستان‌نویس معاصر است. نویسنده‌ای که غزاله علیزاده پای او را

با پیراهن و
موهای مرتب
با پیاده رویی
که گاهی

مردی ایستاده بود بر درگاه اتاق،
یک نان گرم در دستش.
سفره پهن بود توی اتاق
اسبی شیهه کشید در دور دست

در گلستان فرهنگ فرهی، کاشتن، پیوند زدن و ایجاد پیوستگی، اساس کار بود. اگر تو دارای جوانه هنری، فرهنگی، ادبی یا اجتماعی بودی، او ترا می دید،

ناهید کبیری شاعر و رمان نویس در یکی از نیمه شب های آذرماه در هوایی سرد در کرمانشاه به دنیا آمد. نوشتن را از همان سال های جوانی آغاز کرد.

در این جا برگریزان است و نور و رنگ می بارد،
تو انگاری در آن بالایِ بالاهایِ بالاتر،
کسی نام ترا با شور می خواند،

خانم ایسکسون بعد از آنکه شوهرش را با یک متکا خفه کرد، نشست گوشه‌ی تخت و به فکر فرو رفت که چگونه از شر جسد راحت شود.

بهار بود و
پرنده نمی خواند…
با آن که در گلوگاه نازکش
فریاد شور هزاران “هزار” بود و

هدف عمده از نگارش این مقاله ضرورت لوکاچ خوانی به منظور فهم نظریه های ادبی است. شرح این خوانش گاه فراتر از تأویل مخاطب

زن وارد خانه که شد، گفت: “خانه تمیز است. دیوارهایش سفید و لخت و عورند. بدون خرت و پرت هایی که به منظور خودنمایی بر چند میخ مخرب